آترین کوچولوی ما 100 روزه شد

سلام دختر کوچولوی نازنین من

آترین کوچولی من دیروز تو 100 روزه شدی.

100 ماه و 100 سال تو زنده باشی و گل زیبای باغ زندگی من باشی.

دیروز که با خاله عاطفه لباساتو نگاه می کردیم ی دیدیم چقدر این لباسا برات بزرگ بودنو الان تو تنت نمی رن( ماشااله). وقتی به عکسات نگاه می کنم می بینم چقدر تغیر کردی برگ گلم.چقدر بزرگ شدی شقایقم.

اشتیاق من برای بزرگ شدن و بالندگی تو قابل وصف نیست هر چند می دونم دلم همیشه برای این روزهای تو و من تنگ خواهد شد. برای خنده های قشنگ تو، برای دلتنگی های من، برای نگاههای پر از مهر تو، برای دلواپسی های من، برای گریه کردنای تو، برای این محیط پر از عشقی که با خانواده ام(خانواده مون) داریم، برای تن کوچک تو که میون دستام می گیرم و گاهی وقتا اونقدر طول می کشه که ....

آترین من خیلی دوست دارم اینو هیچ وقت فراموش نکن.

اینم لازانیایی که مامان به افتخار 100 روزگی تو درست کرد. همه هم خوردنو به به گفتن. شبم همه رفتیم بیرون که ستاره کوچولوی من همشو تو خواب ناز بود.